خاستگاه تاریخی کلاه حصیری

تاریخچه افرادی که کلاه بر سر می گذاشتند را می توان به قرون وسطی دور ردیابی کرد که برای اولین بار بر سر روم و یونان باستان ظاهر شد. در مقایسه با کلاه‌های امروزی، کلاه‌هایی که مردم باستان بر سر می‌گذاشتند، لبه نداشتند و بیشتر نمادی از عملکرد مذهبی یا موقعیت اجتماعی استفاده‌کننده بودند.

به منظور محافظت از خود در برابر آفتاب سوختگی در تابستان گرم، کلاه های حصیری در مکان هایی مانند اروپا و آسیا ظاهر شده اند. اگرچه کلاه های حصیری محبوب از نظر جنس و شکل از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است، اما بیشتر از یک تاج کلاه و لبه های پهن نمادین تشکیل شده اند.

آقایان دهه 1950

در مفهوم مدرن، محبوبیت کلاه به عنوان تزیین، ارتباط تنگاتنگی با ورزش های رایج در فضای باز در دنیای غرب دارد. به عنوان مثال، بازیکنان اسب دوانی و چوگان از کلاه ورزشکاران حرفه ای برای مقاومت در برابر نور شدید خورشید در طول مسابقات استفاده می کنند. تصویر گرد و مینیمالیستی کلاه‌های چوگان نیز مرجع مهمی برای روند آینده‌نگر در دهه‌های 1950 و 1960 بود.

علاوه بر این، مقررات رسمی مسابقات اسب دوانی رویال اسکوت بریتانیا، مهمانان را ملزم به پوشیدن کلاه برای تماشا می کند، سنتی که از طریق اقیانوس نیز به ایالات متحده صادر شده است. از آن زمان به بعد، کلاه تبدیل به یک اکسسوری ضروری شد.

تغییرات در سنت های فرهنگی و روند مد نیز تصویر کلاه های حصیری را متنوع تر کرده است. امروزه مواد کلاه حصیری دوام بیشتری پیدا کرده است و هر نوع کلاه پشمی با نام ثابت می تواند کلاه حصیری مربوطه را نیز پیدا کند.